Bir kişinin mesleğindeki başarısının ona hayatın diğer alanlarında tolerans gösterilmesini sağlaması bence insanlığın bir defosudur. Dünyaca ünlü yönetmen çocuk tacizcisi çıkıyor, affedilsin diyoruz. Neden? Neden affedilsin? O adam hala iyi yönetmendir o ayrı, onun çocuk tacizcisi olması onun filmlerini kötü yapmaz ama neden ikisini birbirinden ayıramıyoruz?
Geçenlerde ülkemizin popüler sanatçılarından birisinin uyuşturucu ticareti yaptığı tescil edildi, kendisi yaklaşık 6 ay boyunca polislerden kaçtı, en sonunda yakalandı ve suçu kendisi tarafından da itiraf edildi ve şu anda uyuşturucu temin etmek ve kullanımına yer sağlamak suçlarından cezasını çekmekte. Şimdilerde kendisinin bir klibi dönüyor ekranlarda. Klipte kendisi yok fakat "Sanat camiası"ndaki arkadaşları var.Kendisine destek vermek amacıyla böyle bir çalışma yapıldığı söyleniyor... fakat neye destek veriliyor? Şarkının teması ise daha da ilginç:"ünlüysen ve zenginsen suç işleme özgürlüğün olmalı" Klibin son cümlesi ise şu:"şarkılarını özgürce söyleyebildiğin günlerde buluşmak dileğiyle" ...Bir dakika... sizce de burada bi tuhaflık yok mu?
İyi aktör sevelim, iyi futbolcu evet sevelim, iyi müzisyen, iyi doktor çok sevelim. Yaptığı işi sevelim orası tamam ama kendisini sevmemiz için iyi müzikten, iyi oyundan daha fazlasını talep edelim. Sistem madem bize doyumsuz ol, yetinme diyor, o zaman bari bu konuda doyumsuz olalım. Hayatın kesitsel bir anını değil, yaşamı bir bütün olarak değerlendirelim.Çünkü insan belki de evrendeki en "underrated" yaşam formudur.Yani kalitesinin çok altında bir hayat sürmektedir ve utanmadan kibirli kibirli yeryüzünde dolaşmaktadır.Evet insan yapabileceklerinin yanında yaptıklarıyla çok değersiz bir varlıktır, sefildir, sığdır ama diğer yandan böyle bir potansiyeli de elinde barındırır. Yani herkese ne kadar sefil, ne kadar aciz, ne kadar zayıf ve güçsüz olduğunu gösterebilme potansiyeline. Belki sen kendinin iyi, yeterli ve tamam olduğunu düşünüyorsun ama seni bu kanıya vardırtan da biziz. Eğer seyirci sahneye sırtını dönerse sahnedeki o müzisyen bir hiçtir.Eğer kimse o doktora gitmezse o kişinin doktorluğunun ne anlamı kalır?
Önce kendini yıkacaksın. Bunu kendini yeniden inşa etmek için yapacaksın.Sistemle savaşacaksan eğer sistemin sana değerli gösterdiği şeyi değersiz yapacaksın kendi dünyanda. Bu, sonunda kazanırsın anlamına gelmiyor, ama kaybetmezsin de, kesinlikle kaybetmiş gibi hissetmezsin. Mesleğinde çok iyiymiş! Ne fark eder ki? Herkes gibi zayıf ve sefil biri o da.
