Neden Hep Neşeyle Doluyor İnsan

     Ülkemizin gençlik bayramı imiş bugün. Bu bayramı ilan eden şahıs gençleri takdir ediyordu. Haklı tabi, insan bir şeyi değerlendirirken kendinden yola çıkar. O adam da kendi gençliğini düşündü ve şayan-ı takdir özellikleri olduğuna emindi. Bunu genç olmadığı bir dönemde yapmasının da payı var tabi ki.
     Şu anda bu bayramın hala savunulmasının nedeni ise önderi takdir ediyor olmak, gençleri değil, ah kesinlikle değil.
     İnsanları lanetleyen bir gün olmamalı mı? Sonuçta iyi bir şey adına yapılan kutlamalar da o iyi şeyin mutlak olduğunu savunmuyorlar, bir damlası bile onurlandırılıp yüceltilmeli diye bağırıyorlar, artık fısıldıyorlar. Bence insanların ibretlik bir nebze özelliği bile olsa bu gözler önüne serilip kınanmalı, törenlerle. Paçalarımızdan kötülük aktığı günleri de gördü bu dünya, o zaman bunu hak etmiyor mu?
     Buradan sonra ise somut örneklemelerle tezimi sonuçlandırıp, faydalarını anlatmam lazım, ama ben bir şeye kendim emin olduktan sonra başkalarına anlatmaya hep üşenmişimdir. Hiç yoktan iyidir.