MODA

Kimse kusura bakmasın şimdi bu yazdıklarıma;

Bir şey moda ise bizim için güzeldir, ünlü ya da örnek aldığımız birisi tarafından yapılmıyorsa güzel değildir.
Taze bir olay olan Pamir'in kaybolmasından bahsedelim. Bu yazacaklarım sadece bu olaya yönelik değil tüm medya hareketlerine yöneliktir.

Ailesine başsağlığı ve sabır diliyorum. Fotoğraflara baktıkça üzülüyor insan. Gencecik çocuk kim bilir belki bir müzisyen olup şarkılarla bizleri ağlatacaktı, belki doktor olup birilerinin hayatını kurtaracaktı.
Bütün sosyal medya ağları Pamir'in bulunması için seferber oldu. Akut tüm gün ve gece çabaladı. Şimdi kimse yanlış anlamasın, Türk milletine yakışan budur; birlik olup zor durumda olana el uzatmak. Bence yapılması gereken şey de budur. Ve son harfine kadar doğru hareketlerdir.

Şimdi gelelim fasulyenin faydalarına; daha önce twitter'da ve facebook'da o kadar kayıp çocuk ilanı gördük. Neden bunları bulmak için tüm medya seferber olmadı da sadece gerçekten duyarlı 30-50 kişi retweet etti. Neden tüm Türkiye'yi ayağa kaldıramadık da o gencecik doktor, müzisyen ya da mühendis olabilecek çocuğu da canla başla aramadık? Onun ailesine hiç tanımadıkları insanlardan neden destek mesajları gitmedi?
Geçende metrodaki bir olay; iki genç bayan Pamir'den bahsediyor "ya çok üzüldüm" - "ya ben ağladım" falan filan. Metrodan çıkıyoruz yanından geçen Pamir yaşındaki çocuğu ittiriyor geçmek için. E hani çocuk sevgisi, şevkati?Kaçımız sokaktaki gerçekten zor durumda olan çocuklara yardım ettik şimdiye kadar? Ya da kaçımız tanımadığımız bir çocuğa gerçekten içten üzüldük? Kaçımız sofrada yediğimiz yemeği bir başkasının yiyemediğini aklımıza getirdik? Kaçımız gece sıcak yorganın altındayken evsizleri düşündük?Gezi olaylarında da benzer bir durum geçerli, siyasi bir çerçevesi olduğu için o konuya girmek istemiyorum.

Tabi kronik sorunların, toplumda uzun zamandır var olagelen sorunların tek bir boyutu, nedeni yoktur pek.Burada da işin içinde topluma şirin, hoş, duyarlı, bilgili vs. görünme yani kendimizi topluma iyi bir değere pazarlamaya çabamız var, tembelliğimiz var, müthiş samimiyetsizliğimiz var, cahilliğimiz var, var oğlu var...
Peki biz ne zaman bunları düşünüp, farkına varıp, çözmeye çalışacağız?
Ancak moda olduğu zaman mı?